4650€
Startujemy z Longyearbyen, centrum administracyjnego Spitsbergenu, największej wyspy archipelagu Svalbard. Warto zwiedzić okolicę, ponieważ jest to dawne miasto górnicze (ośrodek wydobycia węgla kamiennego) którego kościół parafialny i muzeum Svalbard stanowią największe atrakcje. Mimo, że krajobraz sprawia wrażenie surowego, można tu znaleźć ok 100 gatunków roślin. Wczesnym wieczorem statek wypływa z Isfjorden, gdzie może uda się zobaczyć pierwszego wieloryba karłowatego…
Kierując się na północ wzdłuż zachodniego wybrzeża, dotrzemy do Krossfjorden nad ranem. W tym miejscu, możemy dopłynąć zodiakami do lodowca Fjortende Julibreen. Zielone stoki w obrębie lodowca obsypane są kolorowymi kwiatami, a gromady mew i nurzyków polarnych gniazdują na skalnych klifach. Mamy dużą szansę aby zobaczyć, jak lis arktyczny poluje na pisklęta lub brodzące w wodzie fokowąsy brodate. Po południu, płyniemy do NyÅlesund. Jest to najdalej na świecie wysunięta na północ funkcjonująca jednostka osadnicza. Dawna wioska górnicza obsługiwana była przez najbardziej wysuniętą na północ kolej na świecie, której tory kolejowe można zobaczyć po dziś dzień. Wszystko jest tu “najbardziej na północ”. W sumie znajduje się tu 60 budynków – najbardziej wysunięta na północ poczta, parę hoteli, lokalne muzeum historyczne, kawiarenka, sklep z pamiątkami. Ny-Alesund ma również swoją marinę oraz lądowisko dla małych jednostek.Od 1964 r. jest to również centrum międzynarodowych badań arktycznych i monitorowania środowiska. Obecnie Ny-Ålesund jest również centrum turystycznym. Corocznie miejsce to odwiedza około 20 000 turystów. W pobliżu wioski znajduje się wylęgarnia bernikli białolicych, gęsi krótkodziobych i rybitw arktycznych.
Jest to najbardziej na północ wysuniętym punktem naszego rejsu, jest grupa Siedmiu wysp, znajdujących się na północ od Ziemi Północno-wschodniej. W tym miejscu osiągniemy 80 stopień szerokości geograficznej północnej, a tym samym znajdziemy się tylko 870km od geograficznego bieguna północnego! Ponadto, jest to obszar zamieszkiwany przez niedźwiedzie polarne, zatem zanim statek ruszy w dalszą drogę – możemy zatrzymać się na kilka godzin wśród dryfującego lodu.
Kierując się na wschód do Nordaustlandet, docieramy do obszaru, w którym włoski kapitan Sora, próbował uratować wyprawę Nobile Expedition w 1928 roku. W centrum uwagi – tuż przed Schweigaardbreen, znajduje się imponujący lodowiec! Chętne osoby, mogą udać się zodiakiem w pobliżu wyspy Storøya, gdzie jest spora szansa na zobaczenia morsów arktycznych.
W tym dniu spróbujemy dotrzeć do rzadko odwiedzanej wyspy Kvitoya. Jest to najdalej na wschód wysunięta wyspa Svalbardu i całej Norwegii. Zaledwie 62 km dalej na wschód znajduje się mała Wyspa Victorii, należąca do terytorium Rosji. Na Wyspie Białej śmierć ponieśli członkowie wyprawy balonowej na biegun północny zorganizowanej przez Salomona Augusta Andrée w 1897. Ciała podróżników odnaleziono dopiero podczas wyprawy norweskiego statku Bratvaag, 6 sierpnia 1930.Ogromna pokrywa lodowa okrywa wyspę praktycznie w całości.W Kræmerpynten natomiast, z pewnością natkniemy się na sporą grupę morsów.
Na południu od Nordaustlandet możemy odwiedzić Isisoya – dawny nunatak otoczony lodowcem, który dziś stał się wyspą otoczoną morzem. Dla przypomnienia – nunatak to wzgórze lub szczyt wznoszący się nad powierzchnię lądolodu i otoczony zewsząd przez pokrywę lodową. Nunataki występują w obszarach pokrytych lądolodem (na Grenlandii, Antarktydzie) lub w silnie zlodowaconych górach np. na Spitsbergenie, jak i w tym wypadku. Możemy przepłynąć przy lodowcu Braswellbreen – który jest częścią największej czapy lodowej w Europie, jak również znany z wodospadów które tworzą się z wód z topniejącego lodowca.
Planujemy zatrzymać się w kanale Freemansundet, choć czasem przez pomieszkujące w tym obszarze niedźwiedzie polarne – nie jest to możliwe. Potencjalnym miejscem na postój jest wyspa Barentsoya. W południowo-zachodniej części wyspy zrobimy sobie orzeźwiający spacer przez tundrę (Sundneset), gdzie zobaczymy tradycyjne, traperskie chatki, kolonie ptaków Kittiwakes a także renifery. Renifery wędrują w dużych ilościach, gromadząc zapasy tłuszczu na zimę, stale karmiąc się bogatą roślinnością. Możemy także udać się na południe do Diskobukta na zachodniej stronie Edgeoyam gdzie zobaczymy plażę wypełnioną kośćmi wielorybów i pniami drzew, które dotarły tutaj z Syberii. Możemy również wejść na górę wąskiego wąwozu zamieszkanego przez kittiwakes, nurniki i mewy blade. Podczas sezonu lęgowego klify patrolowane są przez lisy polarne i niedźwiedzie polarne, szukające młodych ptaków, które wypadły z gniazd.
Zaczynamy dzień od spokojnego rejsu przez fiordów Hornsund w południowej części Spitsbergenu, ciesząc oczy pięknymi górskimi szczytami. Hornsundtind wyrasta na wysokość 1431 metrów, zaś Bauten pokazuje dlaczego badacze holenderscy nadali temu miejscu nazwę „Spitsbergen”, co oznacza „spiczaste góry”. W okolicy znajduje się 14 wspaniałych lodowców i mamy duże szanse na spotkanie z fokami i niedźwiedziami polarnymi. Możliwa jest wizyta w polskiej stacji badawczej gdzie przyjacielska załoga wtajemniczy nas w projekty badawcze. Znajdujące się za stacja góry są domem dla tysięcy alczyków.
Dziś znajdziemy się w Bell Sund, jednym z największych systemów fiordów na Svalbardzie. Prądy oceaniczne sprawiają, że obszar ten jest nieco cieplejszy niż inne obszary archipelagu, co skutkuje stosunkowo bujną roślinnością. Dotrzemy również do Ahlstrandhalvoya u wejścia do Van Keulenfjorden. Znajdują się tu szkielety białuch (małych waleni), które pozostały po XIX wiecznych polowaniach, jako dowód na konsekwencje bezmyślnych działań. Na szczęście białuchy nie wyginęły i nadal można je spotkać w niektórych miejscach. Gdy kierować się będziemy do czoła fiordu, zobaczymy wspaniałą tundrę i renifery.
Każda podróż, bez względu na to jak wielka – musi dobiec końca. Z pokładu statku schodzimy w Longyearbyen. Wysiadasz na pokładzie w Longyearbyen, zabierając ze sobą wspomnienia, które towarzyszą Ci wszędzie tam, gdzie zacznie się Twoja następna przygoda.
Uwaga: Szanse, że możemy dotrzeć do Kvitøya i ukończyć pełne okrążenie Svalbardu (na podstawie naszych doświadczeń z2013–2019) wynoszą około 80% w drugiej połowie sierpnia. W przypadku, gdy nie możemy ukończyć pełnego okrążenia, możemy opłynąć Spitsbergen przez Cieśninę Hinlopen.
Niezwykle odporny lodołamacz Plancius jest idealnym wyborem na polarne ekspedycje na oba bieguny: Antarktydę i Arktykę…
Aby dołączyć do wyprawy na Arktykę lub Antarktydę, musisz mieć ogólny – dobry stan zdrowia oraz kondycję pozwalającą na chodzenie kilka godzin dziennie. Wyprawa przede wszystkim odbywa się na pokładzie statku i...
Aby dołączyć do wyprawy na Arktykę lub Antarktydę, musisz mieć ogólny – dobry stan zdrowia oraz kondycję pozwalającą na chodzenie kilka godzin dziennie. Wyprawa przede wszystkim odbywa się na pokładzie statku i nie wymaga wysiłku fizycznego. Jeśli nie chcesz uczestniczyć w tego typu aktywnościach – możesz pozostać na pokładzie statku.
Arktykę zamieszkują różne grupy ludzi, w większości pochodzenia europejskiego. Ludzie z okolicznych krajów żyją na biegunie północnym.
Arktykę zamieszkują różne grupy ludzi, w większości pochodzenia europejskiego. Ludzie z okolicznych krajów żyją na biegunie północnym.
